Το «Hellscape» οραματίζεται ένα πεδίο μάχης γεμάτο με δεκάδες χιλιάδες μη επανδρωμένα πλοία, αεροσκάφη και υποβρύχια που εργάζονται όλα μαζί για να εμπλακούν σε χιλιάδες στόχους σε όλη την τεράστια έκταση του Δυτικού Ειρηνικού. Ο ναύαρχος John Aquilino, πρώην διοικητής της Διοίκησης Ινδο-Ειρηνικού (INDOPACOM), επινόησε αρχικά τον όρο τον Αύγουστο του 2023 στη Διάσκεψη και Έκθεση Emerging Technologies for Defense.
More information: https://www.esc.guide/martac
Η ιδέα, στον πυρήνα της, αξιοποιεί την πρωτοβουλία του Υπουργείου Άμυνας να προμηθεύεται και να τοποθετεί γρήγορα μεγάλες ποσότητες μη επανδρωμένων συστημάτων, παίρνοντας κρίσιμα μαθήματα από τον συνεχιζόμενο πόλεμο στην Ουκρανία που έχει φέρει επανάσταση στον μη επανδρωμένο πόλεμο. Λόγω αυτών των μαθημάτων, η αναπληρώτρια υπουργός Άμυνας Kathleen Hicks ανακοίνωσε την πρωτοβουλία του υπουργείου στο ίδιο συνέδριο το 2023. Από τότε, το πρόγραμμα εργάζεται σκληρά αναπτύσσοντας νέες δυνατότητες.
Το «Hellscape» και το «Replicator» συνδέονται στενά μεταξύ τους και πολλές από τις δυνατότητες που θα παραδοθούν στο πρόγραμμα Replicator θα έχουν άμεσες εφαρμογές στην έννοια του Hellscape που οραματίζεται η INDOPACOM. Η ίδια η Replicator έχει προσπαθήσει να προσφέρει τις ακριβείς δυνατότητες στις οποίες αναφέρεται η έννοια του Hellscape.
ΤΙ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΟ «HELLSCAPE»;
«Θέλω να μετατρέψω το Στενό της Ταϊβάν σε ένα μη επανδρωμένο τοπίο κόλασης χρησιμοποιώντας μια σειρά από ταξινομημένες δυνατότητες, ώστε να κάνω τη ζωή τους εντελώς άθλια για έναν μήνα, κάτι που μου κερδίζει τον χρόνο για τα υπόλοιπα όλα».Ναύαρχος Samuel Paparo, Διοικητής, Διοίκηση Ινδο-Ειρηνικού (INDOPACOM)
Η ιδέα «Hellscape» της INDOPACOM θα διαθέτει μη επανδρωμένα συστήματα σε κάθε τομέα. Από UAV μεγάλης αντοχής σε μεγάλο υψόμετρο (HALE) όπως το αεροσκάφος θαλάσσιας περιπολίας MQ-4C TRITON τουΠολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ , μέχρι μη επανδρωμένα σκάφη επιφανείας μονόδρομης επίθεσης όπως το Muskie M18 που αναπτύχθηκε από την Martac . Ενδιάμεσα θα υπάρχουν μια μυριάδα διαφορετικών πλατφορμών που παρέχουν μια σειρά από μοναδικές δυνατότητες στη συνολική ιδέα του «Hellscape».
Μια σημαντική ιδέα που επιδιώκεται και ισχύει για το «Hellscape» είναι το «Project Overmatch» του Ναυτικού των ΗΠΑ. Η συνεισφορά του κλάδου στη συνολική προσπάθεια του Υπουργείου Άμυνας Joint All-Domain Command and Control (JADC2) να συνδυάσει τις πληροφορίες σε μια συνδυασμένη εικόνα. Πρόσφατα ανατέθηκε στην EpiSci μια επόμενη σύμβαση για να συνεχίσουν τις προσπάθειές τους για αυτό το πρόγραμμα. Το Project Overmatch, ως έννοια, ταιριάζει άμεσα στην έννοια του «Hellscape» μιας δικτυωμένης δύναμης ασύμμετρων συστημάτων που μπορούν να συνενωθούν για να δώσουν σταθερά χτυπήματα παρά το γεγονός ότι αποτελούνται από μικρά στοιχεία μιας συνολικής δικτυωμένης δύναμης.
Οι πιο σημαντικές είναι οι διάφορες προμήθειες μονόδρομων επιθετικών drones όπως το AeroVironment Switchblade 600 ή το UVison Hero-120. Το Σώμα Πεζοναυτών των ΗΠΑ επικεντρώνεται ειδικά σε περιπλανώμενα πυρομαχικά και μονόδρομα επιθετικά drones και έχει εκδώσει συμβάσεις το 2021 και το 2024 για την ενοποίηση και την προμήθεια διαφόρων μη επανδρωμένων συστημάτων. Φέτος, η UVision ανακοίνωσε οτι το hero 120 θα κατασκευαζόταν – πιθανότατα λόγω της ζήτησης για το σύστημα.
Ένας συνδυασμός αυτών των συστημάτων, μαζί με αναρίθμητες άλλες ταξινομημένες δυνατότητες και μη αναφερόμενες προσπάθειες προμηθειών υπογραμμίζουν την προσπάθεια να γίνει το «Hellscape» πραγματικότητα. Το Σώμα Πεζοναυτών των ΗΠΑ παρουσίασε πέρυσι μια ιδέα πυρομαχικών Hero-120 που είναι εγκατεστημένα σε ένα μη επανδρωμένο σκάφος επιφανείας μεγάλης εμβέλειας (LRUSV), παρουσιάζοντας ακριβώς τι είναι δυνατό όταν αυτά τα συστήματα ενσωματώνονται μεταξύ τους. Το LRUSV, που βασίζεται στο «40PB» του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ που κατασκευάστηκε από τη Metal Shark, είναι ένα ακόμη παράδειγμα του πώς το «Hellscape» γίνεται ήδη πραγματικότητα.
Έννοιες που αναπτύχθηκαν από εταιρείες όπως η Ocean Power Technologies (OPT), ένας κορυφαίος οργανισμός στη θαλάσσια παραγωγή ενέργειας, θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την τροφοδοσία αυτού του «Hellscape». Όλα τα μη επανδρωμένα συστήματα διαθέτουν περιορισμένη ποσότητα ισχύος και καυσίμου επί του σκάφους για συνεχείς λειτουργίες. Το PB3-Power Boy της OPT θα μπορούσε να αναπτυχθεί από πλοία του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ για την επαναφόρτιση USV και UUV, παρέχοντας παράλληλα δυνατότητες ασφαλούς μεταφοράς δεδομένων. Η OPT έχει επίσης αναπτύξει μη επανδρωμένο σκάφος αντιμέτρων ναρκών στο WAM -V -USV τους , ένα τρέχον υποψήφιο για «Replicator».
Το «Hellscape» είναι βασικά μια ασύμμετρη έννοια. Σχεδιασμένα ως επιβραδυντική δράση, τα συστήματα που απαρτίζουν το «Hellscape» θα χρησιμοποιηθούν σε τεράστιους αριθμούς για να εμποδίσουν οποιαδήποτε απόπειρα εισβολής προκαλώντας παράλληλα το υψηλότερο δυνατό επίπεδο ζημίας, επιτρέποντας στις ΗΠΑ και τις συμμαχικές δυνάμεις επαρκή χρόνο για να δημιουργήσουν τα απαραίτητα logistics και την απαραίτητη συγκέντρωση δυνάμεων που εδρεύουν στον Δυτικό Ειρηνικό. Αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει την ανάπτυξη των θαλάσσιων παραθαλάσσιων συνταγμάτων (MLR), των Δυνάμεων Εργασίας Πολυτομέων Στρατού (MDTF) και των Ομάδων Ναυτικών Μεταφορέων (CSG) που είναι αφιερωμένες σε μακροπρόθεσμες, υψηλές επιχειρήσεις.
Μέρες και εβδομάδες πριν από τη σύγκρουση, οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοι πιθανότατα θα γνώριζαν με μεγάλη βεβαιότητα για μια επικείμενη εισβολή. Αυτό θα μπορούσε να δρομολογήσει μια ταχεία ανάπτυξη μη επανδρωμένων συστημάτων που είχαν αναπτυχθεί στο θέατρο εκ των προτέρων, όπως τα UAV MQ-9 Reaper που έχουν ήδη αναπτυχθεί στις Φιλιππίνες και οι πρόσφατες αναπτύξεις μη επανδρωμένων σκαφών στον Ειρηνικό περύσι . Αυτά τα στοιχεία μετακινούνται ευκολότερα, μεταφέρονται σε τυπικά εμπορευματοκιβώτια μεταφοράς και σε μεγάλα μεταφορικά αεροσκάφη που μπορούν γρήγορα να προσθέσουν μεγάλους αριθμούς από αυτά τα στοιχεία. Σύμφωνα με το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ, χιλιάδες από αυτά τα συστήματα θα εκτοξευθούν σε μια δύναμη εισβολής, δικτυωμένα σε μια μεγάλη εικόνα. Το «Project Overmatch» θα έπαιζε μεγάλο ρόλο σε αυτή τη συνδεσιμότητα.
Τα μη επανδρωμένα οχήματα μπορούν επίσης να παραδοθούν με πλοίο και υποβρύχιο. Η DARPA επέλεξε πρόσφατα έξι εταιρείες για να προωθήσουν την προσπάθειά τους στην ανάπτυξη μη επανδρωμένων αεροσκαφών χωρίς υποδομή εκτόξευσης πλοίων και το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ ολοκλήρωσε ήδη τις δοκιμές ενός υποβρύχιου UUV που εκτοξεύτηκε από ένα υποβρύχιο ταχείας επίθεσης κλάσης Virginia. Διάφορα άλλα UUV βρίσκονται σε διαφορετικά στάδια ανάπτυξης, με πολλά να επικεντρώνονται στην κάλυψη αισθητήρων εκτεταμένης εμβέλειας και στην επίγνωση του χώρου μάχης. Αυτός ο συνδυασμός χερσαίων, επιφανειακών και υποθαλάσσιων μεθόδων παράδοσης για μια μεγάλη ποικιλία μη επανδρωμένων συστημάτων θα προσθέσει στην συνολική ισχύ που μπορεί να προσφέρει το «Hellscape».
ΠΩΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΜΟΙΑΖΕΙ ΤΟ «HELLSCAPE»;
Στην πράξη, αυτό θα μπορούσε να μοιάζει με χιλιάδες μη επανδρωμένα συστήματα που εκτοξεύθηκαν από υποβρύχια, πλοία επιφανείας, αεροσκάφη και οχήματα ξηράς διασκορπισμένα στον Δυτικό Ειρηνικό. σε αρκετές ημέρες και εβδομάδες καθώς ο πόλεμος ξεσπά στον Ειρηνικό. μια ζοφερή αλλά ειλικρινή πραγματικότητα. Ο στόχος θα ήταν να καθυστερήσουν τα αρχικά στοιχεία μιας δύναμης εισβολής για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα ώστε να επιτραπεί μια μεγάλη διέλευση πλοίων, υποβρυχίων και αεροσκαφών από τις Ηνωμένες Πολιτείες σε βάσεις πέρα από τον Ειρηνικό.
Ο δεύτερος ρόλος του «Hellscape» θα μπορούσε να είναι να συγκεντρώσει πληροφορίες και να δημιουργήσει υποδομές για την υποστήριξη ενός περιβάλλοντος GPS και απαγόρευσης πληροφοριών. Μη επανδρωμένα συστήματα όπως το Saildrone Surveyor sd 3000 και to Τextron Aerosonde UAV μπορούν να παρέχουν πληροφορίες όπου υπάρχουν κενά στις υπερπτήσεις με δορυφόρους ή επανδρωμένα αεροσκάφη, δίνοντας στις συμμαχικές δυνάμεις μια πλήρη εικόνα του πεδίου μάχης ανά πάσα στιγμή στις πρώτες ημέρες και εβδομάδες μιας σύγκρουσης, όταν οι πληροφορίες σε πραγματικό χρόνο είναι δύσκολο να συλλεχθούν. Οι ιδέες αυτού του δικτύου έχουν ήδη δοκιμαστεί από τη NAVSEA νωρίτερα φέτος.
Συνδεδεμένα με δορυφόρο, UAV HALE και άλλες πτυχές του «Project Overmatch» αυτού του δικτύου, τα drones θα εμπλέκουν μεγάλους αμφίβιους στόλους που διασχίζουν τα στενά της Ταϊβάν από πολλαπλούς φορείς, προερχόμενους από νησιά, υποθαλάσσια και από μητρικά πλοία πολύ έξω από την πρώτη νησιωτική αλυσίδα. Τα μονόδρομα επιθετικά drones θα χρησιμοποιηθούν για την εξάντληση μεγάλων ποσοτήτων πυραύλων εδάφους-αέρος που μεταφέρονται από συνοδεία στόλου, ενώ τα υποβρύχια εκτοξεύουν UUV για να παρακολουθούν σιωπηλά τα ύδατα εκατοντάδες μίλια μακριά. Τα USV, τα UUV και τα UAV θα λειτουργούσαν επίσης στην πρώτη γραμμή, διασκορπισμένα σε εκατοντάδες μίλια για να μεγιστοποιήσουν την κάλυψη, δίνοντας στις συμμαχικές δυνάμεις μια ενιαία, συγχωνευμένη εικόνα του χώρου μάχης με τη βοήθεια του «Project Overmatch».
Οι ακριβείς λεπτομέρειες για το πώς θα φαινόταν αυτό σε ένα πραγματικό σενάριο εν καιρώ πολέμου παραμένουν απόρρητες.
Comments